دانشگاه ها نیروی پشت میز نشین پرورش میدهند مدرک گرایی نتیجه سطحی نگری نظام آموزشی است

متاسفانه از دانشگاه‌ها، نیروی بی سواد بیرون می آید. کشور ما درست برعکس ژاپنی‌ها که به کار و صنعت پرداختند، عمل کرده و فقط شفاهی کار کرده است. در ایران هرکسی که از دانشگاه بیرون می آید از او می پرسیدند رئیس شده‌ای و نمی‌گویند که چه چیزی یاد گرفته‌ای؟ دانشگاه‌ها، نیروی پشت میز نشین تربیت می کنند نه نیروی کارامد.

علاقه به ادامه تحصیل و مدرک گرایی در جامعه ایران به دغدغه ای فراگیر تبدیل شده است. تلاقی این علاقه با شتاب جمیعتی دهه 60 باعث شد که این افزایش تقاضا در سطوح دانشگاهی مرحله به مرحله منتقل شده است. امروز متاسفانه کشور با جمعیت فراوانی از دکتر، مهندس و فارغ التحصیل دانشگاهی روبروست که بسیاری از آن ها در رشته تخصصی خود از کمترین مهارت لازم برخوردار نبوده و به همین دلیل توان لازم برای ایجاد کار مناسبی نداشته و در بهترین حالت در جستجوی کارهای اداری، پشت میز نشینی و یا مشاغل کاذب هستند.

در این رابطه، امان الله قرائی مقدم  با اشاره به اینکه مهارت آموزی به دانش آموزان یاد داده نمی شود گفت: در نظام آموزشی ما به طور کلی مهارت آموزی به دانش آموزان یاد داده نمی شود و بیشتر در زمینه نظری نه عملی کار می شود.

وی در ادامه افزود: در سال 1306 که اولین بار مدرسه نسوان دختران در تهران تشکیل شد آموزش عملی نیز در برنامه گنجانده شد. اما این برنامه، متاسفانه بعدا در آموزش و پرورش مورد توجه قرار نگرفت و براساس سابقه 90 ساله آموزش و پرورش، مسئله مهارت های عملی به خصوص رشته های فنی و حرفه ای کمتر مورد توجه قرار گرفت و برااین اساس، مدارس فنی حرفه ای ما نیز خالی از دانش آموز بود.

این آسیب شناس اجتماعی همچنین یادآور شد: متاسفانه از دانشگاه ها، نیروی بی سواد بیرون می آید. کشور ما درست برعکس ژاپنی ها که به کار و صنعت پرداختند عمل کرده است و فقط شفاهی کار کرده است. در ایران هرکسی که از دانشگاه بیرون می آید از او می پرسیدند رئیس شده ای و نمی گویند که چه چیزی یاد گرفته‌ای؟ دانشگاه‌ها، نیروی پشت میز نشین تربیت می کند نه نیروی کارامد. متاسفانه برنامه‌ریزی برای هنرستان‌ها و علاقمند نمودن جوانان به رشته های عملی فنی و حرفه‌ای مورد توجه مسئولان نیست؛ در صورتیکه این مساله نیاز اصلی کشور محسوب می‌شود.

وی در ادامه اظهار کرد: امروز موضوع مدرک گرائی در جامعه ما تبدیل به معضلی ناخوشایند شده است، هرکس و در هر جایگاهی با حضور در کلاس مدرسه و دانشگاه تنها به فکر دریافت برگه‌ای بنام پایان نامه دانشگاهی است که بتواند بوسیله آن موقعیت اجتماعی خود را ارتقاء داده و به حقوق دیگران نیز که در بسیاری از موارد در جایگاه و حق او نیست دست پیدا کند.

قرائی مقدم در ادامه تصریح کرد: بیکاری پنهان در کشور ما درصد بالایی را از انواع بیکاری بخود اختصاص داده است. عمق فاجعه از آنجا آغاز می‌گردد که اصولا بار علمی و موضوعات مهمی از این قبیل در گزینه‌های بعدی انتخاب افراد قرار می‌گیرند. مدرک تحصیلی، نتیجه ای جز سطحی نگری، عدم انسجام و تعمق در برنامه ریزی و مدیریت‌های ناکارامد در سطوح مختلف اجتماعی به بار نمی‌آورد.

این کارشناس علوم اجتماعی در پایان عنوان کرد: متاسفانه، مدرک گرایی امروز در جامعه ما بخوبی مشهود و ملموس است و نتایج اسفبار آن را در تمام نهادهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و....جامعه قابل مشاهده است. کمبود نیروی ماهر در صنعت و ایجاد نوآوری و خلاقیت از نمونه های بارز این معضل است.