موانع خواستگاری در حقوق ایران

در آداب‌ورسوم ایرانی و اسلامی، خواستگاری اولین مرحله ازدواج زن و مرد است خواستگاری تقاضای ازدواج مرد از زن است این تقاضا، در قوانین ما با محدودیت‌هایی روبرو است به‌عبارت‌دیگر، مردان نمی‌توانند از هر زنی بخواهند که با آنها ازدواج کند، بلکه در این زمینه موانعی وجود دارد

در آداب‌ورسوم ایرانی و اسلامی، خواستگاری اولین مرحله ازدواج زن و مرد است. خواستگاری تقاضای ازدواج مرد از زن است. این تقاضا، در قوانین ما با محدودیت‌هایی روبرو است. به‌عبارت‌دیگر، مردان نمی‌توانند از هر زنی بخواهند که با آنها ازدواج کند، بلکه در این زمینه موانعی وجود دارد.

در این مطلب، قصد برشمردن این موانع و آشنایی با هر یک از آنها را داریم.

به ‌طورکلی، موانع خواستگاری که از آن به‌عنوان موانع ازدواج هم یاد می‌‌شود، هشت مورد است:

 شوهردار بودن زن

مرد نمی‌تواند از زنی که متأهل و دارای شوهر است، خواستگاری کند. یکی از شرایط صحیح بودن عقد ازدواج، بدون شوهر بودن خانم است، تا‌ جایی ‌که قانون مدنی ما، نکاح با زن شوهردار را در صورتی‌که نسبت به متأهل بودن زن و ممنوع بودن ازدواج با او علم وجود داشته باشد، موجب بطلان ازدواج می‌داند و در عین ‌حال، این زن و مرد برای همیشه از ازدواج باهم محروم می‌‌شوند.

البته اگر طرفین جاهل باشند و عقد جاری کنند و به رابطه زناشویی منجر شود، بازهم حرمت ابدی ایجاد می‌شود. این حکم مهم، به جهت حفظ بنیان خانواده و جلوگیری از ایجاد تردید نسبت به نسب فرزندان متولدشده است.

 داشتن چهار زن دایمی

بر اساس مقررات قانونی و شرعی، هرگاه مردی با چهار زن به‌طور هم‌زمان عقد ازدواج، به‌صورت دایم منعقد کرده باشد، از ازدواج دایم با زن پنجم منع شده است. به همین دلیل، خواستگاری این مرد از زن دیگری امکان‌پذیر نیست.

 در عده بودن زن

عده مدتی است که در طی آن، زنی که عقد ازدواجش برهم ‌خورده است، نمی‌تواند ازدواج مجدد کند. عده در قانون، دارای اقسامی است که هرکدام از آنها مدت خاص خود را دارد.

خواستگاری از زنی که در هریک از اقسام عده قرار دارد، ممنوع است؛ بنابراین ازدواج با او نیز باطل بوده و اگر اجرای عقد ازدواج منجر به رابطه زناشویی شود، حتی با جهل آنها، حکم حرمت ابدی جاری می‌‌شود.

 خویشاوندی نسبی، سببی و رضاعی

شرع و قانون، خواستگاری و به‌تبع آن، ازدواج با خویشاوندان نسبی، سببی و رضاعی را منع کرده است.

خویشاوندان نسبی، پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ، فرزند و نوه‌‌ها، برادر و خواهر و فرزندان آنها، عمه و عمو و خاله و دایی خود شخص و پدر و مادر و اجداد و جدات او هستند.

خویشاوندان سببی، خویشاوندانی هستند که از طریق ازدواج با شخص قرابت پیدا می‌‌کنند بنابراین نکاح میان مرد و مادر و جدات زن حتی پس از برهم خوردن ازدواج ممنوع است.

علاوه ‌‌بر ‌این، ازدواج میان مرد و زنی که سابقاً زن پدر یا زن یکی از اجداد یا زن پسر یا زن یکی از نوادگان او بوده و نیز نکاح مرد با فرزندان دختر زن خود، مشروط به وقوع نزدیکی میان زن و مرد باطل است.

از محارم سببی دیگری که ازدواج با او برای مرد ممنوع است، خواهر زن او است. مرد نمی‌‌تواند هم‌زمان دو خواهر را به عقد نکاح دایم یا موقت خود درآورد.

خویشاوندان رضاعی نیز، کسانی هستند که از طریق رضاع و شیر خوردن با شخص قرابت می‌یابند. این نوع خویشاوندی دارای شرایط خاصی است که در صورت وجود آنها، موجب ممنوعیت خواستگاری و نکاح میان اقربای رضاعی می‌شود.

 مطلقه بودن به سه طلاق و 9 طلاق

زنی که سه مرتبه متوالی زن یک نفر بوده و مطلقه شده است، نمی‌‌تواند دوباره با همان مرد ازدواج کند، مگر این ‌که به عقد ازدواج دایم مرد دیگری درآید و پس از وقوع نزدیکی با او، به‌واسطه طلاق، فسخ یا فوت، جدایی حاصل شود.

افزون‌ بر این، هرگاه مردی زن خود را 9 بار طلاق دهد که 6 تای آنها از نوع طلاق عدی و سه‌تای آنها بائن باشد، دیگر هرگز نمی‌‌تواند با آن زن ازدواج کند.

طلاق عدی طلاقی است که در آن مرد به زن رجوع کرده و با وی نزدیکی می‌‌کند و پس ‌از آن، او را طلاق می‌‌دهد. اما در طلاق بائن، مرد حق رجوع دوباره به زن را ندارد. امروزه 9 طلاقه کردن عملاً منسوخ ‌شده و کاربرد چندانی ندارد.

 کفر

بر اساس احکام و قوانین اسلام و ایران، نکاح زن مسلمان با مرد غیر مسلمان جایز نیست. به­ این‌ ترتیب، مرد نمی‌‌تواند از زنی که کافر است، خواستگاری کند. البته در صورتی ‌که مرد مسلمان با زن غیرمسلمان اهل کتاب، مانند مسیحی یا یهودی ازدواج کند، به دین او احترام می‌گذارد و اشکالی از جهت اختلاف دین پیش نخواهد آمد.

هرگاه زن و شوهر هر دو کافر باشند و زن اسلام اختیار کند، نمی‌‌تواند به زندگی زناشویی با مرد کافر ادامه دهد. در این صورت نکاح منحل خواهد شد، زیرا کفر هم ابتدائاً و هم استداماً مانع نکاح است.

 لعان

لعان در لغت، به معنای ناسزا گفتن و نفرین به یکدیگر است و در اصطلاح، نیز هنگامی رخ می‌‌دهد که زن و شوهر با سوگندهای ویژه‌‌ای یکدیگر را تخطئه کنند.

هرگاه این عمل با تشریفات خاص خود میان زن و شوهر واقع شود، نکاح آنها قهراً منحل می‌‌شود و این دو نسبت به یکدیگر برای همیشه حرام شده و دیگر نمی‌‌توانند باهم ازدواج کنند. این مورد نیز، امروزه کاربرد چندانی ندارد.

 احرام

آخرین مانع خواستگاری و نکاح، احرام است. در حالت احرام، زن و مرد از ازدواج با یکدیگر منع شده‌‌اند. بنابراین عقد نکاح در حال احرام باطل است و در صورت آگاهی نسبت به چنین ممنوعیتی موجب حرام شدن ابدی زن و مرد نسبت به هم می‌‌شود.

همان‌گونه که بیان شد، هریک از این عوامل هشت‌گانه در صورتی ‌که وجود داشته باشند، مانعی در راه خواستگاری مرد از زن و به‌ تبع آن، ازدواج آنها با یکدیگر است. قانون برای چنین ازدواج‌‌هایی ضمانت اجرای بطلان و گاه، حرام شدن مرد و زن نسبت به هم را قرار داده است.

منبع : روزنامه حمایت