هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده 2 قانون اجرای محکومیت‌های مالی است چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است
هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده 2 قانون اجرای محکومیت‌های مالی است. چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است.
هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصدو ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده 2 قانون اجرای محکومیت‌های مالی است. چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است. رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.
نظریات اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
نظریه شماره 849/92/7 – 7/5/1392: اطلاق ماده 22 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 فقط شامل مهریه ا. میزان 110 سکه بهار آزادی یا معادل آن می‌شود بنابراین نسبت به مازاد آن، چه نسبت به متعهد اصلی (زوج) چه ضامنین قابلیت اعمال ماده 2 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی وجود ندارد.
نظریه شماره 1784/92/7 – 13/9/1392: ماده 2 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی (بازداشت زوج) برای مازاد بر میزان 110 سکه بابت مهریه قابل اعمال نمی‌باشد لیکن این امر مانع از نیست که زوجه نسبت به مازاد 110 سکه در خصوص وصول مهریه اموال زوج را از طریق معرفی به اجرای احکام توقیف و استیفاء حق نماید. در خصوص چگونگی محاسبه مهریه معادل به شرح مندرج در ابتدای ماده 22 قانون حمایت خانواده مصوب 91 زمان انجام تعهد به نحوی که عرفا امکان آن باشد ملاک می‌باشد.
ماده 2 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی بیان می‌کند:مرجع اجرا کننده رای، اعم از قسمت اجرای دادگاه صادر کننده اجراییه یا مجری نیابت، مکلف است به تقاضای محکوم له از طرق پیش بینی شده دراین قانون و نیز به هر نحو دیگر که قانونا ممکن باشد، نسبت به شناسایی اموال محکوم علیه و توقیف آن به میزان محکوم به اقدام کند.
این ماده دارای تبصره ذیل می‌باشد:
در موردی که محکوم به عین معین بوده و محکوم له شناسایی و تحویل ان را تقاضا کرده باشد نیز مرجع اجرا کننده رای مکلف به شناسایی و توقیف آن مال می‌باشد.
منبع : خبرگزاری میزان
دیدگاه خودتان را ارسال کنید